No worries!

Vandaag hebben we een rijdag. Vanuit het noorden slingert de weg zich langs mooie baaien, bossen van boomvarens en groene weides. Het busje is heerlijk om mee rond te tuffen. Automaat, dus geen gepiemel met terugschakelen bij elke helling, dat wordt met Japanse intelligentie allemaal voor ons geregeld. Aan het drukker wordende verkeer valt af te leiden dat Auckland nadert. De Auckland Harbour Bridge heeft zeker niet de allure van de Sydney Harbour Bridge maar geeft wel een mooie blik op de stad. Een stad waar overigens verder geen enkele aantrekkingskracht vanuit gaat, dus geven we iets meer gas en slaan af richting de Pacific Ocean Road, een prachtige weg langs de baai van Thames die leidt naar het schiereiland Coromondel. Eén van de mooie dingen die ze hier hebben is public toilet. In elke onooglijk gehucht of grote stad zijn op regelmatige afstanden prima publiek WC te vinden. In kleinere dorpen zijn er echter wel eens minder capabele ambtenaren die de scepter zwaaien over de te plaatsen borden. Een WC met een pisbak en een zit WC wordt dan voorzien van een bord: “Do not shower in the toilet” Het gaat zelfs mijn inbeeldingsvermogen te boven om te bedenken hoe dat zou moeten plaatsvinden….

We besluiten de toeristische route bovenlangs te nemen maar na 2,5 uur over weggetjes die echt niet meer dan 10 meter vooruit te zien zijn vanwege alle bochten hebben we daar wel een beetje spijt van… We bestuderen de kaart nog eens met extra aandacht maar de korte weg is vooruit dus stappen in en met verstand op nul, blik op oneindig rijden we rond half 6 de Hot Water Beach camping op. De Thaise groene curry die volgt maakt veel goed. Terwijl we zitten te eten besluit een merel even de zaken te inspecteren en loopt met een eigenwijze kop naar binnen, terwijl hij afwacht wanneer er nu eindelijk eens iets te eten voor hem wordt gedeponeerd. Als dat niets wordt druipt hij af. Morgen het Coromondel schiereiland verkennen.