Subtropicana

Na de nacht heen en weer gewiegd te zijn door de stevige wind, rijden we door naar Hokitika. Ik vind de naam zo mooi, dat ik er even wil stoppen. Zoals zoveel plaatsen is het niet heel indrukwekkend allemaal, maar we kunnen er goede pie eten (grilled vege en chicken satay, wat eigenlijk meer chicken coconut is, maar wel lekker) bij de stone oven bakery én ze hebben een redelijk grote supermarkt. We slaan de boodschappen in voor de laatste paar dagen. Via Greymouth (ook alweer zo’n nonpitoreske wereldstad) komen we aan in Punakaiki, ook alweer zo’n mooie naam. Het plaatsje is omgeven door subtropisch regenwoud. De nikau palmen groeien hier uitbundig naast de bekende boomvarens, de boomfuchsia, flax en andere inheemse soorten. We springen weer een gat in de lucht, want wederom is het weer beter dan verwacht. Een subtropische 21 graden met een halfbewolkte lucht maakt dat we lekker buiten kunnen zijn. We lopen naar de pancake rotsen, indrukwekkende kalksteenformaties die her en der en in verschillende afmetingen te zien zijn langs de kust. De zee slaat zich er ruig om heen en probeert met alle macht de rotsen omver te beuken. De blowholes die bij deze erosie ontstaan zijn prachtig om te zien. We wachten nog even geduldig tot de Chinees die illegaal en tegen alle waarschuwingen in op de rotsen is geklommen naar beneden klettert, maar dat duurt uiteindelijk te lang en we lopen door langs de kust. Als we in het volgende baaitje aanbelanden zien we een waterkeringskraan grote rotsblokken deponeren op de kustlijn, die blijkbaar aan verval onderhevig is. Het gaat er lomp aan toe: rotsje oppakken, deponeren aan de andere kant en dan een flinke zwieperd geven zodat ie naar beneden op zijn plek rolt. We lopen verder langs de kraakheldere rivier en zijn onder de indruk van de steile rotswanden in deze gorge, die uitbundig begroeit zijn met het subtropische regenwoud. Het is al relatief laat in de middag, dus we besluiten om de grote wandeling morgenochtend te doen. Vlakbij is een beach camping en met uitzicht op de gorge van de wandeling morgen vinden we een heerlijk plekje. Na het avondeten maken we een mooie strandwandeling op een zo goed als verlaten strand. De nevel die van zee lijkt te komen maakt het tot een mysterieus plaatje en ik merk hoe relax ik van zo’n omgeving wordt. Dat wordt weer heerlijk tukken vannacht!