De antarctische fellowship heeft de reis naar het einde van de wereld voltooid. Van hier af aan kunnen onze trouwe vierwielers ‘Duster’ en ‘EcoSport’ ons niet meer verder brengen en ze mogen na hun trouwe dienst weer terug naar de stal. Vandaag staat dus een beetje in het teken van het inleveren van de auto’s en de logistiek die daarmee samenhangt; boodschappen doen, ritje naar het nationale park, boeken van een boottocht voor morgen. Het voelt een beetje als afscheid en het einde van een stukje vakantie.
Afscheid nemen doe je in stijl, dus onderweg naar het park laten we Duster en EcoSport nog één keer uit op onverharde weg en happen weer even lekker in elkaars stof!
De wandeling die volgt staat in schril contrast tot wat we eerder in Patagonië ervoeren; het pad bestaat niet uit enkel gravel zand en stenen, maar nu ook uit aarde en vermolmd hout. Het geluid van onze voetstappen wordt gedempt en we worden er zelf ook wat stil van. Helaas is deze stilte niet genoeg om de otters en vogels uit hun schuilplaats naar voren te brengen, maar de bizarre vormen van verwrongen boomwortels en vele omgevallen bomen zijn minstens zo fascinerend. De verse breukvlakken in het hout laten zien dat de natuur zich hier nog regelmatig laat gelden.
De wandeling eindigt bij de Chileense grens, gemarkeerd door een ijzeren piramidevormige constructie die ons waarschuwt niet verder te lopen. Tijdens de wandeling terug verraadt een SMS op de telefoon van Gert-Jan dat hij de grens stiekem wel is overschreden: ‘Welcome to Argentina’
Terug in Ushuaia blijkt een simpel plan als ‘geld pinnen en boodschappen doen’ niet zo eenvoudig als het klinkt; de meeste pinautomaten zijn leeg. Een zoektocht met één van de auto’s loopt bijna klem tussen een protestmars en wegwerkzaamheden. Gelukkig verloopt het inkopen doen voorspoedig, waardoor we ’s avonds in de cabaña een overheerlijke aardappelschotel met Argentijnse saucijs op tafel kunnen zetten.
Door deze toestanden lukt het niet tickets voor de boottocht van morgen te bemachtigen; dit moet wachten tot morgenochtend…
Jullie tocht door Argentinie en Chili blijft spannend tot het laatste moment door alle verwikkelingen over benzine pinpassen, moeilijke wegen etc. Maar ik denk, dat dit deel van de reis, zeker zo mooi is als het tweede deel!
Leuk te merken dat jullie de reis vanuit Nederland meebeleven! Na morgen zal het wel even stil worden als wij op de boot zitten, maar we zullen met mooie verhalen en foto’s terugkomen!
Wij genieten van jullie verhalen en belevenissen.
Volhouden zo.
Geweldige avonturen. Have fun.
Mooie foto’s en verhalen. Ben ergens wel een beetje jalours. Geniet er maar van en denk vooral niet aan ons want wij denken wel aan jullie als we weer in de file staan.