Via Groningen naar Spitsbergen

2018 – De dag na Kerst gingen Marieke en ik een dagje shoppen in Groningen. Na een logeerpartij in Hollandsche Rading stapte ik nietsvermoedend in de auto richting Groningen. In de buurt van Almere (?, 4 jaar geleden…) zei Marieke dat ze me wat wilde vragen; of ik zin had om in 2020 mee te gaan naar Spitsbergen. Uh, ja!!! Van enthousiasme reed ik de afslag Groningen voorbij….

Nu, 4 jaar later, is het eindelijk zover en zijn we via Oslo onderweg naar Longyearbyen voor een rondje om Spitsbergen met de Plancius.

Na alle wilde verhalen over lange wachtrijen op Europese vliegvelden en de “teleurstellende” korte wachtrijen op Schiphol gisteren, hadden we vandaag onze hoop op een rijen in Oslo gevestigd maar ook hier waren de rijen niet noemenswaardig. Binnen 3 kwartier hadden we de koffers uit de kluis gehaald, ze ingecheckt en waren we door de douane. Via Tromsø (eruit, door de striemende regen en harde wind lang de douane, door de striemende regen en harde wind om weer in te stappen) in Longyearbyen geland waar de aankomende en vertrekkende gasten in dezelfde hal staan; het is hier drukker dan op Schiphol en Oslo! Bagage in de vrachtwagen en met de bus naar het centrum voor de benodigde inkopen, wijn en chippies, of een verkennend rondje door Longyearbyen.

Voor 6 van ons (Cyriel, Esther, Willem, Marieke, Frank en Gert-Jan) is het een vernieuwde kennismaking met de Plancius: zij gingen in 2016 met de Plancius naar de Zuidpool. We hebben dezelfde hutten als 6 jaar geleden en ook de kapitein blijkt een oude bekende; zijn Engels is er in de afgelopen 6 jaar niet op vooruit gegaan…

Inmiddels varen we uit en is on avontuur echt begonnen.

Ons wensenlijstje voor deze trip; ijsbeer, papegaaiduikers, blauwe vinvis, beluga, walrus, walvis en voor de duikers ook nog een zee-engel.

Suzan

Een gedachte aan “Via Groningen naar Spitsbergen