Deze dag begint akelig vroeg. We moeten om 7 uur te water en dus gaat de wekker om 6 uur: teken toch bij, zeiden ze…
We maken een duik op de Vitorrio Z, een vrachtvaarder geladen met cement. Het wordt een leuke duik, de zakken liggen nog keurig opgestapeld. Een mooie citroenslak, heel veel lipvissen en donderpadden later stijgen we op om te gaan ontbijten. Robertino maakt zich druk omdat we iets te vroeg aan tafel gaan, maar nadat we hem geholpen hebben kunnen we eindelijk aan ’t ontbijt. We zijn inmiddels vetrokken naar de E3 een Engelse onderzeeboot die in de 1e wereldoorlog door een Duitse onderzeeboot tot zinken is gebracht.
Aangekomen op de locatie geeft de sidescan sonar van Pim niets. Erik duikt nog eens in zijn documentatie en ontdekt een klein administratief foutje, het is geen 5 graden oosterlengte maar 6…Gauw opnieuw de boeken in en er wordt een nieuwe bestemming gevonden, op het Friese front. De biologen, het WNF en I&M vinden het geweldig want het Friese Front en de Oestergronden staan op de nominatie om beschermd gebied te worden. Er gaat geprobeerd worden om de oorspronkelijke en inheems soorten terug te krijgen. Goed voorbeeld van een verdwenen soort is de Noordkromp, een ietwat saaie schelp, die in uitzonderlijke gevallen meer dan 500 jaar oud kan worden. Vroeger massaal en nu zo goed als verdwenen is, met name door de boomkorvisserij. Het onbekende wrak wordt gevonden en we moeten snel te water. Beneden blijkt het een prachtig wrak: met het motorhuis en ketel nog volledig intact staat het stoer recht overeind. Overal zitten duikers te filmen, fotograferen, verzamelen, monsters te nemen en te snijden. Iets te druk maar wel erg mooi wrak. Cyriel en ik bijten ons vast in een stuk net dat eenvoudig te oogsten lijkt maar zoals altijd is dat bedrog. De decotijd loopt op, de druk loopt terug en ik besluit er mee te stoppen. Als ik in de door ons zelf veroorzaakte stofwolk op zoek ga naar de postzak, ontdek ik dat Cyriel al de helft van het net erin gefrut heeft. Daar kan ik niet tegen en met vernieuwde energie ga ik proberen de rest los te krijgen, dat lukt bijna, we moeten nog 1/3 achterlaten maar dat is maar goed ook want de zak zit overvol. Met zo’n 18 minuten deco en 80 bar beginnen we aan de opstijging. Terug aan boord is iedereen enthousiast en wordt besloten om ook de nachtduik hier te maken. De biologen hebben schelpen van de Noordkomp gevonden, helaas zonder inhoud.
De volgende duik is rond een uur of 8 en het is al aardig donker. Beneden is het zicht k met p. We besluiten om niet mee te gaan snijden en gaan op zoek naar de machinekamer. Die vinden we. Eenmaal erin ligt er veel koperen spullen, katrollen, schalen, afsluiters etc. De duik is verder mager vanwege het zicht. Boven ontstaat er discussie over de gevonden spullen, Ben besluit dat ze allemaal ingeleverd moeten worden en overgedragen aan het RCE. Fred is daar zo chagrijnig over dat hij zijn patrijspoort overboord flikkert… Cyriel en ik worden door Klaudi gevraagd of we een blog schrijven en dat doen we onder meer over de Noordkromp en de watersnip die vanmorgen vroeg aan is komen vliegen en uitgeput door de kat is gegrepen. We weten het beest te bevrijden en vinden geen lijkje na de ochtendduik… De biologen zijn het zand op geweest en hebben twee levende Noordkromps gevonden: opwinding alom! Het was weer een bewogen dag, tijd om te gaan slapen