We zitten op het verste punt van de expeditie, zo’n 200 mijl van Scheveningen. Gisteren was het meest noordelijke wrak en inmiddels zijn we iets naar het zuiden afgezakt. We duiken op een wrak dat ook door de club van Gareth is gevonden. De gemeten magnetische waarde waren erg laag dus er wordt gezegd dat het een houten wrak moet zijn. Dat is het niet…Twee enorme ketels zijn al te zien bij het afdalen en een grote schroef staat stoer overeind met het afgevallen roer erachter. De duik is mooi, geen slecht zicht, maar wel redelijk druk met duikers. Dikke kabeljauwen hebben zich diep in de wrak verscholen. Een dode kabeljauw ligt buiten het bereik om te filmen maar omdat hij in een bijna afgesloten ruimte hangt zal hij ook wel niet vastzitten. Opvallend weinig leven zit vast in de netten, ook als we de netten boven halen.
We gaan op weg naar het volgende wrak, halverwege vertrekt Pim met de heli om Han Lindeboom en twee mensen van Vroege Vogels op te pikken. Ben trekt een neopreen pak aan, motie van wantrouwen naar Pim 😉 Het vertrek is spectaculair, Pim trekt de heli bijna vertikaal, maakt wat rondjes rond het schip en vliegt zijwaarts hoverend met de boot mee. We varen intussen door naar het volgende wrak dat niet blijkt te bestaan. Om bij aankomst van het filmteam van Vroege Vogels niet allemaal passief voor de TV te hangen, besluiten we om een zandduik te maken. De bodem is 39 meter diep. De start is chaotisch, er wordt een vage shotlijn gegooid, onbereikbaar vanaf de zwemlijn. Robertino springt te vroeg en doet nogal vreemd. Hij worstelt naar voren, laat zich weer terugzakken, laat zelfs de zwemlijn los. Met een werplijn wordt hij van de achterkant van de boot geplukt, waar de schroef draait… Eenmaal terug blijkt hij gewoon zijn pak niet dicht te hebben gedaan… De kooi moet snel te water, net als de zodiac. Hij wordt opgetakeld en mankeert op een gekwetste ego na, niets.
Cyriel en ik duiken achteraan. Het zand is saai als niet bioloog, verder dan een schol, heremietkreeft, zeester en pitvis komen we niet. We doen wat lucht in de boei, zwemmen de reel in, halen Peter van de lijn die wazig doet met veel niet NOB signalen en stijgen op. We pikken de stage weer op en wachten tot iedereen er af is. We gaan nog ff terug om te checken maar er zijn een aantal duikers die ons gepasseerd zijn zonder dat we het gemerkt hebben. Terug op de boot wordt druk gefilmd. Han Lindeboom houd een goede presentatie over marine protected areas waaruit blijkt dat wij als Nederland niet goed bezig zijn. Gemiste kans 🙁 Na de presentatie zijn er volop vulperikelen, te hoog O2, haperende compressor, met de hand blenden, kortom veel drukte op het dek.