Gareth heeft een aantal mooie scans meegenomen van de survey die Forewind voor het windmolenpark in het Engelse gedeelte van de Doggersbank. De eerste die we gaan doen is vermoedelijk een onderzeeer, wellicht de U66. Iedereen is enthousiast en kan niet wachten om te gaan duiken. We dalen af en als we beneden komen ziet het er naar mijn bescheiden mening niet uit als een onderzeeer. Maar er zitten wel heel veel spanten dicht bij elkaar en het zou kunnen. Vanwege het goeie zicht gaan we weg van de gidslijn en volgen de lijn van het wrak. Enorme zeeappels, zo groot als een voetbal zitten tussen de spanten. Ook zitten er veel paarse waaierslakken en een paar milleniumwrattenslakken.Kleppers van kabeljauwen en kreeften kruipen her en der. Dan komen we bij een stuk wat de commandotoren zou kunnen zijn maar de stoomketel verraad dat we hier met een stoomschip van doen hebben en geen u-boot… Leuk wrak! We stijgen op en aan boord vind Fred dat het wel degelijk een onderzeeer is. Ook Gareth vind dat met de moed der wanhoop…Maar langzaam aan kantelt de stemming, geen U-boot. Lunch, een dutje later, en we kunnen weer naar beneden om wrak 70500 te verkennen. Een groot onbekend wrak. Het is mooi, niet al te veel structuur meer over maar barstensvol leven. Mega kabeljauwen, lengs, pollaks, paarse waaierslakken, gestreepte waaierslakken en natuurlijk de stiefelslak. Boven blijkt er nog veel meer te zien te zijn geweest: hard koraal, st. Jacobsschelpen en weer al een Noordkromp. 
We maken er ook nog een nachtduik maar dat is een rukduik. Het is niet relaxt. Zeker niet tijdens een nachtduik naar 32 meter. Eddy is onrustig, zijn computer piept, blijft de hele duik boven me hangen en wil al snel terug. Spijtig want het leven van vanmiddag lijkt zich explosief vermeerderd te hebben: overal naaktslakken, zeedahlia’s, heel dikke kabeljauwen, een leng, kreeften en zo meer en zo verder…Jammer maar helaas. Maar er is troost op komst: koffietijd!