Vandaag geen zin om heel actief te doen dus gaan we de Cañon d’Anisclo bezoeken. Dat kan alleen met de auto dus da’s een goeie smoes om lui te doen. De eenrichtingsverkeerweg door de canyon voert langs steil afgronden over een in de rotsen uitgehakt weggetje. Af en toe zien we de rivier die deze kloof heeft uitgesleten glinsteren in de diepte. Ik kan me van de vorige keer herinneren dat er ergens een brug over de kloof was waarachter je een korte wandeling kon maken maar ik begin te vermoeden dat we er voorbij gereden zijn. 
De rivier stroomt zo’n 50 meter diep onder het bruggetje door. Het pad daalt steil af naar beneden en daar komen we aan bij de plek waar twee riviertjes samen komen. Het koele water nodigt uit om even in af te koelen, maar omdat we geen zwemkleren en handdoeken bij ons hebben en omdat we ontmoedigd worden door een nogal overduidelijk bord waarop staat dat er niet gezwommen mag worden, komen we niet verder dan wat pootjebaden. We besluiten de “long way home” te nemen, lunchen erg lekker bij een tentje ergens onderweg, doen boodschappen en zijn rond een uur of 5 weer terug op de camping klaar voor avond