De jetlag is nog niet helemaal verdwenen, blijkt wel uit het tijdstip waarop we de volgende ochtend wakker worden. De nacht was ietwat onrustig, want de matras van ons opklapbed heeft niet helemaal dezelfde dikte als thuis. Maar toch slapen we lekker uit en zitten vervolgens heerlijk in het zonnetje te ontbijten. Het plan is om naar het Kauri park te gaan om die grote bomen nader te inspecteren. De koers in de Tomtom wordt gezet richting het bezoekerscentrum en off-we-go. Even later zien we dat het verwachte aantal kilometers te rijden wat afwijkt van hoe lang de navigatie daar over denkt. Hé verdikkeme, nu alweer ruzie met die Tomtom, dat hebben we vaker meegemaakt.
Zoek ’t snuitje
Dus wordt Google Maps ook erbij gehaald, daar hebben we betere ervaringen mee. Maar ook die haalt hetzelfde trucje uit. We stoppen abrupt de campervan en bedenken dan dat die parkeerplaats een stukje terug dan toch wel moet zijn waar we naar zoeken: de grote boze Kauri boom, meer dan 2.000 jaar oud, van wel 51 meter hoog en 17 meter doorsnee. Na de schoenenontsmettingswasstraat (tegen een bomenziekte) zien we de reus staan en op de foto verdwijn ik in het niet (zoek het blije koppie ;-)). We gaan door naar een ander stukje van het park, waar nog meer van deze reuzen gedijen. De boomvarens geven het bos een tropisch uiterlijk en het gevoel dat erbij hoort wordt gecompleteerd door de fluitende tonen van de vogels. Het is hier nog lente en de verschillende kleuren groen brengen een wonderlijke frisheid.
We rijden verder naar onze volgende bestemming door de heuvels en langs de kust om vervolgens het eiland te doorkruisen naar de oostkust. Het plan is om morgen te gaan duiken en we besluiten om alvast het nodige papierwerk bij de duikschool te doen. Scheelt toch weer een kwartier uitslapen morgen. De 40 jaar geleden geëmigreerde Nederlandse eigenaar Jeroen verklapt ons nog een mooi plekje om te wildkamperen. Aan een prachtig baaitje kijken we met een glas witte wijn naar de zonsondergang. Ik weet nog een opdringerige jongeman over te halen om zijn bus wat verderop te zetten, nadat hij hem eerst tussen die van ons en de picknicktafel had geprakt (net buiten de lijn van de toegestane wildkampeerzone). Na een soepje verdwijnen we vroeg onder de wol, want morgen zal de wekker vroeg gaan.