Beestjes

Maandagmorgen 00.01 uur. Ondanks het monotone gebrom van de scheepsmotor en het rustige deinen van de Plancius kan ik niet slapen. Net na middernacht en nog gewoon licht… De verwachtingen voor deze dag zijn hoog: gaan we landen op Kvitoya? Of zijn plan B, C of D nodig? Elk seizoen zijn er maar een paar boten die Kvitoya kunnen bereiken als het pakijs verdwenen is en het is de Plancius gelukt. Tijdens het ontbijt is het eiland nog verborgen in de mist en geeft niets van zichzelf prijs.

Vanwege de mist wordt het een zodiactocht naar het “witte” eiland. Het is de laatste rustplaats van Salomon August Andree. Chloé (maritiem bioloog en grotduiker) is onze zodiacgids en vertelt zijn romantische – maar vooral tragische verhaal uit 1897. Iets met een ballon, champagne, pakijs en de dood. Een van de ijsvrije stukken van Kvitoya is Andreeneset en hier gaan we richting land. Er duiken wat vlekken op uit de mist. Walrussen! En ook nog eens heel veel. De camera maakt overuren.

Dan begint de zon (of Frank?) zijn werk te doen en doemt de Plancius langzaam als een soort spookschip op vanuit de mist. Ook het eiland komt tevoorschijn. Aan de horizon wordt een ijsbeer gespot en vele vogels vliegen langs. De walrussen worden meer dan vage vlekken op de foto en komen nieuwsgierig kijken wat er gebeurt daar op het water. De vraag blijft wie nu wie bekijkt. Terug aan boord is het tijd voor de lunch en varen we een stuk verder, nu richting Nordaustland.

De Plancius blijft tijdens de overtocht even stilliggen om iedereen de kans te geven een passerende bultrug te fotograferen. Hopelijk is dit de eerste en volgen er later tijdens de reis meer. Er staan er ten slotte nog een paar op de bucketlist.

De middag zodiactocht is onder de humoristische leiding van Adam en gaat langs de gletsjerkust van Nordaustland. Ook hij heeft een bijzonder verhaal over de strijd tussen 2 mannen, 2 luchtschepen en een hond. De kleuren en de vormen van de afgebroken stukken gletsjerijs zijn bijna buitenaards. Geen wonder dat zeelieden hier vroeger monsters of andere dingen in zagen. Wij zagen een ijsbeer en een driekoppige draak…

Er was al een beetje gemopperd dat er in vergelijking met Antarctica weinig beestjes waren. Maar vandaag is dat allemaal goed gemaakt. Wat een topdag!

Esther

2 gedachtes aan “Beestjes

  1. Bernard

    Met heel veel belangstelling en plezier lees ik de verhalen, en bekijk ik de foto’s, van jullie geweldige avontuur rond de Noordpool!