De storm die er van woensdag op donderdag zou zijn was vertraagd en zou nu op donderdag in de avond en in de nacht naar vrijdag zijn gezicht laten zien. De windsnelheid kon oplopen naar heel veel knopen (meer dan er in totaal op het shirt en muts van Esther zitten). De 2 pilletjes erin en er maar het beste van hopen. Het ging goed…. tot een uur of 10. Al zwetend en onderweg spuugzakjes verzamelend naar de hut geslingerd om op bed te gaan liggen; meedeinen en liggen zou tegen de misselijkheid moeten helpen. Dat ging een poosje goed maar de uiteindelijke conclusie is toch dat je het maar beter kwijt kunt zijn…. Gelukkig daarna toch nog kunnen slapen en wakker geworden van “good morning, everyone, good morning”.
Gedurende de nacht zijn we Longyearbyen voorbij gevaren om in de luwte van de Tempelfjorden het anker te droppen. Helaas bleek het zicht matig en waren de golven te hoog om veilig aan land te worden gebracht voor een long, medium of leisure hike. Doorgevaren naar het einde van de fjord naar de Tunabreen gletsjer voor mooie plaatjes.
Voor het middagprogramma het anker laten zakken bij Bjonahamma voor een wandeling. Ondanks een flinke wind en de nodige spetters lieten Gert-Jan en ik ons ook voor deze wandeling niet kisten en gingen we weer voor de long hike. Na een stevige klim een mooi uitzicht met de wind vol ons gezicht. Na nog een klein stukje verder te zijn geklommen werd het te gevaarlijk vanwege de wind en hebben we rechtsomkeer gemaakt.
Tijdens de recap van expeditieleider Ali werd duidelijk dat er tijdens de reis geen enkele keer plan A kon worden aangehouden; er moest altijd worden uitgeweken naar plan B of C of D of….. Gelukkig wist de kapitein wat hij aan het doen was en konden we in elk geval 1x per dag wel ergens aan land gaan.
Het avondeten werd opgevrolijkt door de verjaardag van een andere gast jarig en was er taart (in tegenstelling tot 2016 toen Gert-Jan jarig was en er 2 taarten aan zijn neus voorbij gingen).
Buiten scheen de zon en werden we in de verte getrakteerd op blow holes van blauwe vinvissen (gokje).
Een handvol dolfijnen begeleide ons de haven van Longyearbyen in waar we vanavond slapen om morgen rond 9.00 uur te ontschepen.
Ons verblijf op Spitsbergen is echter nog niet ten einde; we verblijven nog 3 nachten bij Mary Ann’s Polarigg; benieuwd wat dat ons gaat brengen.
Tot dusver…..heel hartelijk bedankt voor de geweldige verslagen!!
We kijken elke dag uit naar de verhalen van jullie belevenissen, zo gaan we een stukje mee op jullie reis.
Wat gaaf dat er al zoveel dingen kunt afvinken die op je lijstje stonden.
Nog even genieten van deze bijzondere vakantie.
Prachtige verhalen (je weet dat ik in plaatjes denk, dus bedankt). Zojuist de zakjes weer opgeborgen.
Helaas is er buiten dat, niets, dan hier thuis stinkend jaloers zijn.
Veel plezier nog daar (en doe die kleine de groeten)