En toen…

Na een onrustige nacht in Punta Arenas gaan we op weg naar Rio Grande. Iedereen is al rond 4 uur wakker maar officieel begint de dag om 6.30 zodat we om 9 uur de pont kunnen nemen. Gekozen voor de pont in plaats van de weg vanwege de eventuele kans op dolfijnen. De eersten zien we al in de haven wanneer we nog in de wachtrij staan met de auto. Aan dek komt er ook nog een zeeleeuw voorbij, het begin is goed.

OLYMPUS DIGITAL CAMERADe volgende 2 uur staan blauwbekken aan dek, wat niets meer opleverde dan een paar koude handen. Maar in de laatste 10 minuten kwam alles goed. Het leek alsof ze ons opgewacht hadden en vanaf de kust kwamen ze naar ons toe met een geweldige show. Met grote sprongen werden we verwelkomt. Eenmaal bij de pont zwommen ze met ons mee en zijn er heel wat foto’ s en filmpjes gemaakt. Was een meer dan goede keuze!
Gisteren heeft Cyriel een aux kabeltje gekocht zodat we muziek konden afspelen in de auto. De radio ontvangst hier is beperkt en de muziekkeuze trouwens ook. Wat is dan mooier dan dat je stuiterend van de boot afkomt en er al een auto staat te wachten met Rammstein op vol volume. Beter dan dit gaat het vandaag niet worden.
Door naar Rio Grande, Argentinië. De gastvrijheid en behulpzaamheid van de Chilenen is mij echt opgevallen. We werden eigenlijk overal in het Engels geholpen met veel humor. Onderweg veel vosjes, helaas waren er ook geëindigd als roadkill. Net voor de grensovergang nog even geluncht bij Kiosko Don Lalo,  een met 5 sterren bekroonde Mercedes bus. Voor het stukje onverhard niemandsland tussen Chili en Argentinië mocht ik achter het stuur. Ik kan jullie hierbij melden dat iedereen het overleefd heeft.
En toen Rio Grande. Na een keer of 5 tegen het verkeer ingereden te zijn hebben de heren door hoe het werkt. Tijd om weer eens wat te gaan drinken en eten. Na 3 keer een rondje Rio Grande uiteindelijk maar aan wat locals gevraagd waar we een restaurant konden vinden. Grill Coffe bar restaurant Narcizo met de inmiddels bekende grote Argentijnse porties. Zelfs een voorgerecht als hoofdgerecht is al te veel. Maar het eten was heerlijk. Op naar een goed bed en een rustige nacht!


Een gedachte aan “En toen…

  1. Sandra

    hee Esther, ziet er ge-wel-dig uit allemaal. Ik volg jullie op de voet. Lekker genieten meis! Groetjes, Sandra