Weer kunnen we uitslapen, deze keer echt en dan zul je altijd zien: lig je om half 7 klaarwakker in je bed. We houden het vol tot half 8 maar laten dan het kingsize bed voor wat het is en schuiven aan bij het ontbijtbuffet, weer met teveel lekkers. We worden door een busje opgepikt voor de transfer naar Lankayan. Dat busjes systeem in Malaysia werkt echt uitstekend. We hebben er intussen een stuk of 6, 7 keer mee te maken gehad en telkens loopt alles op rolletjes. In de wachtkamer voor de boot moeten we een werkelijk achterlijke niet-aansprakelijkheidverklaring tekenen: zelfs als er door slodigheidsfout van de duikschool een dodelijk ongeluk zou gebeuren zijn ze nog niet aansprakelijk en nabestaanden moeten al helemaal hun kop houden. We tekenen gedwee omdat we a: geen keus hebben en b: het zo achterlijk is dat er geen rechter te vinden zal zijn die er iets mee zal doen in welk land dan ook. De speedboat is voorzien van 2 maal 200pk en dat levert een spectaculair stukje varen op! We vliegen haast over het water. 
Overigens is het geen overbodige luxe want het is dik 1 uur varen voor we er zijn. We leggen aan bij een stukje paradijs op aarde. Een eiland van 4 hectare (5 bij laag water…) met veel palmbomen en bloeiende hibiscus en nog meer tropische schoonheden. Het huisje is geweldig: balkonnetje aan het strand, in de schaduw van je eigen palmboom, hangmat om de hoek, hemelbed, rainshower, ligbad. We ontmoeten Paul, Cockie, Rob en Miranda wederom en die hebben vandaag gedoken en die zijn allerminst onder de indruk. Beroerd zicht en ook nog eens weinig bijzonder leven. Rob heeft ook nog eens bij zijn eerste duik lekkage gehad waardoor hij heel snel naar boven moest. Hij kreeg de camera droog naar de boot maar tijdens het aanpakken viel de dome eraf! De dome dwarrelt naar beneden maar wordt gelukkig gevonden door de gids. Hij is “not amused”
Wij maken ons klaar nadat we de gebruikelijke formulieren hebben ingevuld voor de checkout duik. Die gaat plaatsvinden voor het duikcentrum op de kop van het eiland. Staat geheel op palen. De checkout duik is een drama. Klotezicht en klote mededuikers. Op 3 francaises na zijn het lomperikken. We zien dan ook niet veel meer dan een mooie chromodoris en wat tandbaarzen. De duikstek doet me wel wat aan Maarsseveen denken, Ze hebben allerlei meuk overboord gegooid: houten stammen, containers en wat wrakjes. We zien een paar murenes en wat kleine garnaaltjes. 
Al met al een teleurstellende duik. We lopen terug naar het restaurant voor een snack. Rob, Miranda, Paul en Cockie gaan zo ook mee om een soort van schemerduik te maken. Het plan is om onder de duikschool te gaan duiken tussen de palen. Ik neem mijn camera mee (Rob had hem de eerste duik geleend). We duiken eerst terug naar de luipaardmurene die we vanmiddag gezien hebben maar die heeft geen zin om op de foto te gaan en laat zich niet verleiden om uit zijn holletje te komen. Als we terug naar de duikschool zwemmen is daar een enorme school met fuseliers verschenen. We kijken ademloos toe hoe de school heen en weer dartelt. Na een paar minuten omsluit de school ons volledig.
Overal om ons heen schieten de vissen voorbij, af en toe wordt je er helemaal draaierig van. Als we uitgespeeld zijn met de visbal gaan we onder de duikschool kijken en dat is aardig. Een kleine zwartpuntrifhaai is op jacht naar kleine visjes en tussen alle rommel zitten wat garnaaltjes en cawries. Onder een stel planken zitten een paar aardig grote baarzen en in de boomstammen heeft een garnaal een holletje gemaakt. Als je er niet direct op schijnt met je lamp, krijgen we het kleine kopje even te zien. Na de duik borrelen we nog wat na. Conclusie dag 1: boven water prachtig, onder water teleurstellend