Het schemert nog als we opstaan en de tent is zwaar van de dauw. We ontbijten snel, drogen de tent zo goed en zo kwaad als dat kan af, ruimen hem op en rijden rond een uur of 8 de…
De laatste echte vakantiedag. En dat is eigenlijk ook wel prima, we hebben alle wandelingen die niet in de categorie “moeilijk” vielen, gehad op één na en die gaan we dus vandaag alsnog doen. Na twee weken wandelen in de…
Ondanks dat we er verblijven hebben we alleen nog maar wandelingen buiten het dal zelf gemaakt. Daar gaan we vandaag verandering in brengen. Vanuit Espot nemen we een taxi. Dat klinkt lui maar het gaat hier over een soort shuttleservice…
Gebruikelijk ochtendritueel wat enigszins verstoord wordt door twee irritante Spanjaarden die gisteren aangekomen zijn. ’t Is me al eerder opgevallen maar Spanjaarden hebben niet echt een goed gevoel voor “private space”. Als we aan het ontbijt zitten in het ochtendzonnetje…
’n Koude nacht, komen de dikke slaapzakken eindelijk weer eens helemaal tot zijn recht. Wel jammer dat er niet al te ver bij de camping vandaan een hond de hele nacht staat te blaffen. Ik zou als eigenaar gierend gek…
Vannacht heeft het aardig geonweerd en geregend, geen goeie start om tent bij op te ruimen. Maar als we eenmaal de slaperige kop buiten de tent steken valt het mee. We ontbijten, rekenen af, slopen de toko zo beheerst mogelijk…
Voorspelling voor vandaag zijn matig en dat is te horen aan de regen op het dak. We slapen uit en besluiten het weer van de middag af te wachten. Dat valt alles mee en dus pakken we de auto richting…
Vandaag geen zin om heel actief te doen dus gaan we de Cañon d’Anisclo bezoeken. Dat kan alleen met de auto dus da’s een goeie smoes om lui te doen. De eenrichtingsverkeerweg door de canyon voert langs steil afgronden over…
We beginnen te wennen aan het Spaanse leven realiseer ik me als we weer om een uur of 9 wakker worden. Broodje halen bij Luis, ontbijten en op pad. We zijn op weg naar Plan, een hoek van het gebied…
We slapen slecht maar compenseren dat door lang uit te slapen. Rond een uur of 9 gaan we eruit, scharrelen bij Luis het brood voor vandaag op en ontbijten in een heerlijk ochtendzonnetje. We gaan op pad om de lammergieren…
De voorspellingen waren matig voor vandaag dus besluiten we om wat tekorten aan te vullen. Marieke’s vergeten zolen moeten gecompenseerd worden en de koelbox is overleden. Verder is er een onbedwingbare behoefte aan pesto, iets waar de Spanjaard uit Ford…
Vannacht heeft het aardig geregend maar als we om een uur of 8 wakker worden is het bewolkt maar droog. We douchen en pikken ons bestelde brood op bij Luis. Het brood is nog heerlijk warm. Na ’t ontbijt gaan…
We worden wakker in een grauw en mistig landschap. Een dikke grondmist maakt dat de tent drijfnat is. Omdat we nog maar een uur of 5,6 te gaan hebben, laten we het voor wat het is, pakken we de tent…
De vakantie stond nogal lang op losse schroeven. De prioriteit lag namelijk bij het regelen van alle zaken die om de hoek kwamen kijken bij de koop van het huis in Hollandsche Rading. Hypotheek, taxatie, tekenen koopcontract, aannemer vinden, keuken…
Een laatste avond aan boord betekent bonte avond! Ben en Klaudie zingen verkleed als Gert en Hermien verliefd kijkend hun versie van “de zeedruifjes op wrak van de Leerdam, sjalalie, sjalala”, Udo vertelt al een half uur Sam en Moos…
Ik lig in mijn hut met mijn laptop om de blog voor vandaag te schrijven. In de kooi naast me ligt Cyriel een decodutje te doen, heel praktisch combinerend met het zagen van wat open haard hout. Ik hoor Fred…
Acht uur ’s ochtends. In het waterige ochtend zonnetje zitten we met de duikset op de rug klaar om te gaan duiken. ’t Wordt anders dan andere keren. De afdaallijn zit vast aan de cdt. Fourcault dus we kunnen zo…
Vrijdag 12 juni: de verjaardag van mijn moeder. 93 jaar geleden werd ze in Puttershoek, onder de rook van Zwijndrecht, geboren als dochter van een huisvrouw en een visserman. Voordat de ouderdom de strijd won van haar geheugen, spraken we…
Ik kijk om mee heen: scholen steenbolken en haringen zwermen om ons heen. Een grote vlokslak kruipt op zijn dooie akkertje over het zand richting zijn lunch maar een ieniemienie luipaardgrondel verspert hem bijna de weg. Mijn buddy Martijn wijst…
Toegegeven, erg vroeg om nu al af te gaan tellen maar ’t is nog minder dan 1 jaar. Reden om er nu al iets over te zeggen is het feit dat Frank aan kwam met een aantal filmpjes over de…
Half 7 melden we ons bij het restaurant voor ons galgemaal. De laatste keer te zoet brood, met gebakken ei, vieze koffie en sap uit een pakje. En toch heeft het een week heerlijk gesmaakt, al was het alleen al…
De wekker gaat om 10 over 5 en buiten is het nog donker. We pakken de spullen in en rijden naar de Liberty. Daar ontdekken we dat we niet de enige dwazen zijn. We zijn gekomen voor de school bumphead…
Vandaag muckdiving. De gids heeft prima in de gaten waar onze interesse ligt. De bus wordt op 10 meter van de duikplateau’s geparkeerd, maar no way dat wij die afstand zelf met de apparatuur mogen overbruggen. De oudjes van het…
De zon schijnt inderdaad als we wakker worden. We gaan op weg naar Saraya, een muckdive stek. Het is een mooi glooiend zwart strand. Lekker relaxt. We bouwen op en gaan op pad naar het gele pygmee zeepaardje dat de…
Dag twee en nu al komt er een routine, half 8 ontbijt, half 9 weg, half 10 in ’t water. We beginnen bij Tulamben wall. De logistiek van de duikstekken is redelijk vergelijkbaar. Bij elke duikstek bevindt ze een parkeerplaats,…
Vannacht heerlijk geslapen. Of de jetlag de nek om is gedraaid weet je eigenlijk pas na een dag of 2, maar we hebben er in ieder geval een goeie deuk in geschopt. Bij het ontbijt blijkt de manager gearriveerd en…
Natuurlijk gaat de wekker veel vroeger dan wenselijk maar Bali wacht! Gert-jan is (wederom) zo vriendelijk om ons naar Schiphol te chauffeuren. We rijden naar Rob & Miranda en treffen die aan met rode koppen en het zweet op het…
Lekker weertje 😉 (alhoewel 99% kans op neerslag?????)
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en dus gaan we in februari naar Bali met Rob en Miranda. Eigenlijk wilde we naar Bonaire maar omdat Rob’s vakantie samenvalt met carnaval op Bonaire zou de vlucht rond de 1800…
Vandaag de laatste dag van de vakantie 🙁 Maar niet te vroeg janken, we hebben nog een hele ochtend. We moeten de wekker om 7 uur zetten om de airport shuttle nog te kunnen boeken en omdat we toch wakker…
Het hotel 1888 is werkelijk een plaatje. Oorspronkelijk een wolopslagpakhuis, veel van de oorspronkelijke details bewaard gebleven, aangevuld met wat trendy opvulling. We worden heerlijk relaxed wakker en na een doucheje en een kopje thee/koffie gaan we op pad. Sydney…
Vandaag vliegen we terug naar Sydney, maar dat is pas aan het eind van de middag dus checken we uit bij het kampement en rijden terug richting Cairns. Daintree river, de barrière die tot nu het oprukken van de beschaving…
Na een prima nacht slapen zijn we klaar om iets bijzonders te zien: zowel Daintree als het Great Barrier Reef zijn nationale parken en het komt niet vaak voor in de wereld dat het regenwoud zo dichtbij de oceaan komt.…
Het afscheid is, zoals alles, strak geregisseerd door het team van SOF (Spirit of Freedom). De tassen verdwijnen zonder enige moeite onzerzijds uit de hut, een aardig woordjes van de kapitein en de duikleider, iedereen wordt vakkundig bij elkaar gedreven…
Het aanbreken van een laatste dag op een liveaboard heeft voor mij altijd iets verdrietigs. Al dat moois, het ijzeren regime van duiken, eten, slapen, duiken, eten, slapen, duiken dat tegelijkertijd heerlijk relaxt is omdat je nergens voor hoeft te…
Het wordt een lange dag, met vijf duiken. De duiken hier zijn prachtig maar echt spectaculair worden ze niet, we worden intussen verwende nesten. Dat vraagt altijd even aanpassen maar als dat eenmaal gelukt is maken we heerlijke duiken. Tonijnen,…
Zeven dagen zonder internet! Je zou er bijna aan kunnen wennen 😉 Maar er is in de offline tijd wel blaartrekkende proza geproduceerd die ik de komende dagen zal proberen te plaatsen. Eerst maar terug naar donderdag de 13e…. Om…
Vlucht van Sydney naar Cairns was rustig. De kleine geneugten zoals het feit dat de stoel naast ons vrij blijft wegen niet echt op tegen het feit dat elke vlucht we weer een gevecht met Qantas aan moeten gaan over…
Nadat we gelukkig weg mogen van de saaiste camping ooit, wordt het tijd om in Sydney te geraken. Dat is zo’n 550 kilometer door saai landschap. De White fellas hebben grondig werk gedaan, kilometer na kilometer grasland strekt zich uit…
Morgen camper inleveren. Die trouwe Toyota Hiace is ons huis geweest en daar ga je aan hechten. Een keuken met alles binnen handbereik, een koelkastje waar gelukkig net 6 blikjes in passen en een bed waarop je net niet uitgestrekt…